Ineke Tiesinga: “Ik was opgelucht dat ik nog een toekomst had”
Bij Ineke Tiesinga (82) werd ernstige osteoporose ontdekt. Na lang zoeken bleek de oorzaak: onontdekte coeliakie (glutenintolerantie). Die diagnose gaf haar weer perspectief.
“Een jaar of twintig geleden kreeg ik last van mijn rug. De huisarts stuurde me naar een fysiotherapeut, waar ik een poosje behandeld werd. Dat hielp niet echt, de pijn werd erger. De huisarts dacht toen aan osteoporose en stuurde me naar een orthopeed,” vertelt Ineke.
De behandelend artsen constateerden weliswaar osteoporose met vier wervelinzakkingen, maar Ineke kreeg geen informatie en geen medicijnen. Met een grapje dat ook indertijd al erg ongepast was – “Rechtop lopen hoor, anders ruilt je man je in voor twee van dertig” – werd ze naar huis gestuurd.
Ineke: “Ik was echt ten einde raad, had heel veel pijn, kon vrijwel niets meer. Ik dacht dat het alleen maar erger zou worden. De huisarts had pijnstillers voorgeschreven, maar de pijn werd zo hevig dat hij vond dat ik voor betere pijnbestrijding naar het ziekenhuis moest. Daar vertelde de orthopeed me dat hij niets voor me kon doen, ik moest naar huis. Ik heb dat domweg geweigerd. Toen schakelde hij een internist in. Die arts liet bloed afnemen, zei dat hij een DEXA-scan zou laten maken en een afspraak ging regelen voor verder onderzoek. Eindelijk was er uitzicht, dus ik ging naar huis.”
Uit de DEXA bleek dat Ineke zeer ernstige osteoporose had. De internist vertelde dat er goede medicijnen voor waren die verdere inzakkingen konden voorkomen. “Deze arts was de eerste die mij medicijnen heeft voorgeschreven. Ook vroeg hij door. Omdat het de osteoporose zo ernstig was, moest er wel een oorzaak voor zijn. Hij stelde allerlei vragen en ik vertelde en passant dat mijn moeder coeliakie had. `Bingo’, zei hij. Dat is verder onderzocht, en ik bleek ook coeliakie te hebben, zonder dat ik het wist. Mijn dunne darm was ernstig aangetast door vlokatrofie. Daar had ik niets van gemerkt, maar ik had waarschijnlijk al jarenlang geen calcium opgenomen als gevolg van de coeliakie. Daardoor had ik osteoporose gekregen.”
Ineke was opgelucht door deze de diagnose: “Nu was er ineens weer perspectief, door medicatie, calcium, vitamine D en een glutenvrij dieet. Ik kreeg weer hoop en de moed om elke dag wat meer te gaan bewegen. Omdat ik zo blij was met deze uitkomst is de coeliakie met het bijbehorende dieet nooit een probleem voor me geweest.” Ook met de osteoporose en met de gevolgen ervan kon ze goed leven : “Dat was omdat ik zo opgelucht was dat ik nog een toekomst had, terwijl ik had gedacht dat ik niets meer van het leven te verwachten had. Inmiddels, zoveel jaren later, ben ik nog steeds behoorlijk mobiel en heb ik nauwelijks pijn. Ik gebruik met tussenpozen medicatie en heb nooit meer iets gebroken.”