“Neem osteoporose serieus”

“Als je de diagnose osteoporose krijgt, moet je dat echt heel serieus nemen.” Dat is de boodschap die Hélène den Ouden door schade en schande heeft geleerd en die ze nu iedereen mee wil geven.

“Ik was niet zo van de medicijnen,” vertelt Hélène den Ouden (72). Dus toen ze in 2008 na een DEXA-scan hoorde dat ze osteoporose had en bisfosfonaten moest nemen, bedacht ze dat ze het op haar eigen manier zou doen. “Ik nam de bisfosfonaten niet en zocht het in alternatieve middelen. Wel slikte ik calcium en vitamine D, en wandelde ik elke dag een half uur.”

Tien jaar later maakte ze een ongelukkige val en viel plat op haar rug. “Ik voelde onmiddellijk dat het ernstig was,” zegt ze. De artsen waren daar niet gelijk van overtuigd, maar: “Ik ben koppig, ik laat me niet zomaar wegsturen,” zegt ze. Dus na 2 maanden aandringen werd er opnieuw een DEXA-scan gemaakt, die uitwees dat ze zeer ernstige osteoporose had, met een T-score van -4. Of de achteruitgang van haar botten rechtstreeks samenhing met haar besluit om geen medicatie te nemen, weet ze niet zeker. Maar het motiveerde haar wel om deze keer het advies van de arts op te volgen en met denosumab-injecties te beginnen.

“Tot ik problemen met mijn gebit kreeg. Er moesten kiezen getrokken worden en ik was vreselijk bang dat ik door de medicatie risico liep om kaaknecrose te krijgen. Mijn arts drukte me op het hart dat je met denosumab niet zomaar mag stoppen, dat is heel gevaarlijk. Maar ik dacht: ik doe het toch. Dan kan de tandarts zonder problemen aan het werk.”
Nog geen drie maanden later, “er was net een kies getrokken”, kreeg Hélène vreselijk veel pijn in haar rug. “Ik kon niet meer lopen, zitten of liggen.” Het bleek dat ze in die korte periode sinds het stoppen met denosumab, elf wervelinzakkingen had opgelopen.

“Ik kon niets meer, mijn hele leven was veranderd. Ik had altijd een actief leven geleid, en dat was nu niet meer mogelijk. Ik moest mijn vrijwilligerswerk opgeven. Ik loop nu vaak met een rollator. Mijn figuur is ingezakt, ik kan niet alles meer dragen van mijn garderobe van vroeger. Mede daardoor begon ik somber te worden.”

Een intensief revalidatietraject hielp haar om weer perspectief te zien. “Ik voel me nu zo veel sterker, ook mentaal. Ik ben heel blij dat ik dat traject heb mogen volgen.” De pijnlijke, maar belangrijke les die ze uit de afgelopen periode heeft getrokken, wil ze met iedereen delen: “Neem osteoporose serieus, denk niet: het zal wel meevallen. Je leven kan als gevolg van de ziekte helemaal veranderen. Volg dus vooral de adviezen van je arts op!”